یادی از پوپک گلدره به مناسبت دهمین سالمرگ پوپک

عکس های الناز شاکردوست

پوپک گلدره دخمل جهان ی شیرین دریا

پوپک گلدره را تمام به عنوان «دریا» می‌شناسند. او در دوره ده ساله‌ای که مقابل دوربین بود، نقش‌های متعددی را بازی کرد که زیاد ‌هاشان برجسته و به یآدم اندنی شدند، اما چرا «دریا»؟ چرا این نقش بیشتر از تمام در یادها مانده؟

امروز دقیقا دهمین سال درگذشت پوپک گلدره است. او که متولد هشت مرداد ماه ۱۳۵۳ بود، چنانچه در کام آن حادثه تلخ رانندگی فرو نمی‌رفت، این روزها به ۴۵ سالگی‌اش نزدیک می‌شد هاله‌ای را که با خودش از نقش‌های قبلی آورده بود، در قالب یک زن امروزی حلول می‌داد. او می‌توانست نمادی از سرنوشت بچه‌های نسل سوم، در ایام حال حاضر باشد ایفای نقش یک دختر ک نوجوانی به نام «دریا» که نه اهل برج‌های پایتخت بود نه نک و نال از فقر فاقه می‌کرد، این وجه نمادین را به او داده بود. «دریا»، برای این بیشتر از تمام نقش‌های پوپک گلدره در یاد مانده که هسهسه‌ها وسوسه‌های ریز و خودمانی نسل سوم انقلاب، یعنی متولدین دهه‌های ۵۰ ، ۶۰ و ۷۰ را بازتاب می‌داد.

پوپک مرادعلی گلدره در تابستان ۱۳۵۰ به جهان آمد در شهریور ۱۳۸۴ بود که طی جریان یک حادثه رانندگی به کما رفت. او نـُه ماه بعد و بعد از تلاش پزشکی زیادی که برای احیای او شده بود، سرانجام در بیست و هفتم فروردین‌ماه ۱۳۸۵ از جهان رفت.
گلدره کار هنری‌اش را از نوجوانی شروع کرده بود در ۲۳ سالگی جهت اولین بار در مجموع ه «ساعت خوش:۱۳۷۳» جلوی دوربین رفت. او سال بعد در تنها سریـال تلویزیونی که محمدرضا اصلانی، شاعر پیشروی موج نو و فیلم جذاب ساز هنری شناخته شده ساخت، جزو گروه بازیگـران بود.

«غبارنور: ۱۳۷۵» اولین تجربه جدی این هنرپیشه بود. هرچند نقشی که او گیم کرد، چندان محوری نبود. ولی باز دو سال گذشت تا پوپک گلدره بالاخره سریـال دیگر بازی کند این بار نوبت به نقشی می‌رسید که تا ابد در ذهن‌های مخاطبانش موج می‌زند؛ «جهان ی شیرین دریا: ۱۳۷۷» که بهروز بقایی کارگردان آن بود بعد از ظهرهای جمعه از پروگرام بچه و نوجوان سیمای پخش می‌شد. برنامـه ‌ای که از عبارت ماندگارترین مجموعه‌های تلویزیونی در خاطره‌ یک نسل است. اما گلدره بین «غبار نور» «جهان ی شیرین دریا» فیلم جالب TV ی گیم کرد که اولین و آخرین تاثیر کارگردانش است و حتی امروز نامی از آن در فضای وب یافت نمی‌شود.

«رویاهای زمین: ۱۳۷۶» تهیه و تولید فرشاد فرشته حکمت. جریان پسرکی است که از جانب یک (قاصدک!) مأموریت پیدا می‌کند تا با متحد کردن آدم ‌ها از هر نژاد و آیینی، آن‌ها را جهت نجات از خشکسالی برهوت زمین بسیج نماید .

فقط هنرپیشه نسبتاً زیاد دیده شده در این فیلم جالب پوپک گلدره بود، اما ورود جدی و موثر این بازیگر به قاب سینما دو سال بعد از «جهان ی شیرین دریا» در سال ۱۳۷۹ اتفاق افتاد. او در آن سال دو فیلـم خیلی مهم بازی کرد ۱ـ «انتها بازی: همایون اسعدیان» که در آن نقش اول زن را داشت و روبروی حامد بهداد در اولین بازی رسمی TV ی‌اش قرار می‌گرفت. اما بهداد سال قبل جهت ورود به سینما، در سه فیلـم ، نقش‌هایی رایگان (اصطلاحاً افتخاری) گیم کرده بود اما هم اکنون عکـس این دو نفر روی پوستر مهم فیلم جذاب می‌رفت و ۲ـ «موج مرده: ابراهیم حاتمی‌کیا» که گلدره جهت گیم در آن برنده دیپلم افتخار ازجشنواره فیلـم فجر شد.

او و رامبد جوان سال بعد «سیندرلا» را برای بیژن بیرنگ و مرحوم مسعود رسام بازی کردند و در کنار زوج «گلی» و «رضی» را تشکیل دادند. در انتها این فیلم دیدنی ، گلی که در توان داشتن رضی برای خوشبخت کردنش دچار تردید شده، کفشی که یک زن اشرافی به او هديه داده است را به رضی نشان می‌دهد به خانه‌اش می‌رود. فیلم دیدنی همین‌جا تمام می‌شود و این آخرین سکانس پوپک گلدره در سینما بود.

مجموعه «نرگس: سیروس مقدم» که تولید آن دوسال طول کشید و در تابستان ۱۳۸۵ از شبکه ۳ سیما به صورت شبانه پخش شد، اولین شبانه غیرکمدی تلویزیون ایران بود. از نیمه های ضبط «نرگس» هنرپیشه مهم ‌ آن به کما رفت و بعد از مدتی ستاره اسکندری جایگزین او شد.
پوپک گلدره در سال ۱۳۸۴ غیر از «نرگس»، در یک سریـال دیگر گیم کرد که اتفاقاً کارگردان آن امروز بین ما نیست. از طرفی نام مجموعه مسمای غمگنانه‌ای برای پوپک گلدره و امیر قویدل، بازیگر و کارگردان اثر است.

«روح مهربان» که همزمان با بخش ‌هایی از مجموعه «نرگس» فیلم دیدنی ‌برداری می‌شد، آخرین اثر تلویزیونی امیر قویدل بود…
امروز دهمین سالگرد درگذشت هنرپیشه‌ایست که چنانچه هنوز زنده بود، بایستی در قالب نقش‌هایی می‌رفت که فرجام کودکان و نوجوانان دیروز، یعنی بچه‌های نسل سوم را در میدان امروزین اجتماع نشان می داد.
گلدره در راه جاده شمال دچار حادثه رانندگی شد. همان جاده‌هایی که هر وقت او را به یاد می‌آوریم، با لبـاس مکانی در بین درخت‌هایشان راه می‌رود یا می‌دود…