حرمسرای قذافی
|حرمسرای قذافی از قطره|
بعد از آن هم، ثریا دیگر حتی اجازه زنگ زدن به خانوادهاش را هم نداشت و همچنین به روش کامل به برده جنسی و زناشویی و جنسی قذافی تغییر پیدا کردن شد. آنکه آیا خانواده ثریا جهت پیدا کردن و یافتن او تلاشی کردند، آیا از اوضاع دخترشان خبر داشتند و همچنین بسیاری از موارد دیگر، به روش کامل در کتاب شرح داده شده می باشد.
قسمت اول کتاب، داستان ثریا، در یازده فصل نوشته شده می باشد: دوره کودکی / زندانی / بابالعزیزیه / رمضان / حرم / آفریقا / حشام / گریز و فرار / پاریس / چرخدندهها / آزادی. قسمت دوم کتاب، تحقیقات، در نُه فصل نوشته شده می باشد: پا در جای پای ثریا / «لیبی»، خدیجه، لیلا… و همچنین خیلیهای دیگر / آمازونها / درّنده / مالک کائنات / منصور ضو / شریکجرم و جنایتها و همچنین تدارکچیها / مبروکه / یک سلاح نظامی.
در قسمت دوم کتاب، آنیک کوژان دست به تحقیقات گسترده میزند و همچنین با همه افرادی که حاضر خواهند بود در مورد جنایتهای جنسی و زناشویی و جنسی قذافی صحبت کنند، گفتوگو میکند و همچنین صحبتهای آنان را نیز در کتاب بازتاب میدهد. به مدرسه ثریا سر میزند و همچنین تلاش میکند با همه افرادی که ثریا در داستان خود به آن همها اشاره کرده بود صحبت کند. هر سند و همچنین مدرکی مورد بهره بری و استفاده و نیاز ضروری باشد ارائه میکند تا نشان دهد که قذافی یک هیولای به تمام معنا بود و همچنین شهروندان و مردم شهر لیبی نباید جنایتهای او را صرفا به خاطر آنکه موضوعات جنسی و زناشویی و جنسی در آن کشور یک تابو محسوب میمی شود نادیده بگیرند.
[ مطلب مرتبط: کتاب رفیق – زندگی و همچنین مردن و مرگ ارنستو چه گوارا ترجمه بیژن اشتری – نشر ثالث ]
در مورد حرمسرای قذافی
آن کتاب شوکآور و همچنین تلخ می باشد. در واقع خیلی زیاد تلخ می باشد و همچنین پیشنهاد میکنم با آن آگاهی سراغ کتاب بروید که ممکن می باشد هنگام خواندن آن هم به شدت ناخوش و غمگین شوید. ولی باید توجه داشت نباید فراموش کنیم که کتاب حرمسرای قذافی مهم و همچنین آگاهیقسمت و بخش می باشد. به نظر من، همه ما بایستی و حتما آن تلخی را تحمل کنیم تا از تاریخ درس بگیریم. نباید گرفتار چیزی شویم که قذافی از آن هم بهره بری و استفاده کرد و همچنین ۴۲ سال شمسی بر لیبی حکومت کرد.
قذافی، آن آدم رذل و همچنین کثیف، جامعه لیبی را به نحوی دستکاری کرده بود که هیچکس جرات حرف زدن در مورد سوءاستفادههای جنسی و زناشویی و جنسی را نداشت. هیچکس در مورد تجاوز و همچنین وحشیگری علیه زنان صحبت نمیکرد. آن موضوعات به شدت محرمانه بود و همچنین هیچ خانوادهای، هیچ احدی دوست نداشت در آن باره حتی کوچکترین صحبتی بکند. سکوتی که قذافی از آن هم خبر داشت و همچنین به هولناکترین شکل ممکن از آن هم بهره بری و استفاده کرد. حتی بعد از مردن و مرگ قذافی آن سکوت بازهم ادامه داشت و همچنین با وجود آنکه اکثریت جامعه لیبی از آن هم خبر داشتند، ترجیح میدادند در مورد آن هم صحبت نکنند. اکثرا و بیشتر اشخاص هم به آنیک کوژان پیشنهاد میکردند در آن باره بررسی نکند و همچنین به او میگفتند به خاطر خودش هم که شده دست از تحقیقات بکشد. ولی باید توجه داشت داستان ثریا و همچنین داستان ثریاهایی که زندگی آن همها نابود شده بود، انگیزه آنیک کوژان جهت نوشتن آن کتاب را دوچندان کرد. کوژان میخواست همه دنیا صدای ثریا را بشنود.